Filem ini menarik perhatian penonton di negara kita kerana dia memaparkan salah satu daripada lipatan penting dalam sejarah Melayu. Mengapakah pihak Thailand yang berbudaya Thai pula yang sibuk hendak menerbitkan filem mengenai sejarah Melayu? Inilah yang perlu kita renungkan bersama, kerana jawapannya ada pada kita.
Adegan perkahwinan Putera Pahang dengan Raja Ungu Patani
Selama ini, di sekolah, subjek Sejarah yang diajar hanya dalam ruang lingkup sempadan wilayah Malaysia yang ada pada hari ini. Justeru itu, kita hanya menumpukan kepada sejarah keagungan Kerajaan Melaka semata-mata dan tidak mengambil berat mengenai keagungan sejarah Kerajaan-kerajaan Melayu lainnya yang terlebih dahulu wujud kerana kebanyakannya kini terletak dalam sempadan wilayah negara Thailand. Justeru itu, tidak hairanlah tidak ramai yang mengambil tahu mengenai sejarah Patani kerana dianggap sebagai sejarah Thailand, walhal ianya adalah sebahagian daripada sejarah Melayu, sejarah kita! Maka jadilah filem Queen of Langkasuka ini filem berbudaya Melayu yang berbahasa Thai! Disebabkan terlalu fokus kepada sejarah Melaka lah, ramai orang Melayu tidak dapat menjawab apabila dituduh sebagai pendatang di Tanah Melayu, disebabkan versi sejarah penjajah menyatakan Parameswa Hindu tiba dari Sumatera. Seolah-olah Tanah Melayu ini asalnya tidak berpenghuni dan hanya diduduki beramai-ramai selepas kedatangan Parameswara. Sedangkan realitinya, beratus-ratus atau mungkin ribuan tahun sebelumnya, telah wujud Kerajaan Melayu mirip Srivijaya dan Kedah Tua di tanah semenanjung.
Berbalik kepada filem Queen of Langkasuka, filem ini tidaklah boleh dijadikan sebagai rujukan utama sejarah kerana fakta yang dikemukakan bercampur baur dengan maklumat yang tidak diketahui (mungkin fantasi). Sebagai pola, budbahasa hero seperti Lord Jarang dan Pari (diambil daripada nama ikan) tidak ada dinyatakan dalam hikayat sejarah kita. Malah, filem ini asalnya didasari daripada fakta mengenai penciptaan meriam gergasi oleh Raja Perempuan Patani dalam perang saudara dengan Kerajaan Siam yang berpusat di Ayuthia pada kurun tersebut, tetapi diubah kepada Langkasuka menentang lanun-lanun yang bekerjasama dengan seorang putera yang memberontak. Sebabnya? Sudah tentu produser filem ini tidak mahu filemnya dilihat menjadi wangsit kepada pejuang Melayu di tempat selatan Siam untuk berdiri menentang pemerintahan pusat di Bangkok.
Watak Sultan Sulaiman dari Singgora (kini Songkla) turut dipaparkan secara sepintas kemudian. Sultan Sulaiman yakni Raja Bersiong.
Perkara lain yang turut menarik perhatian dalam filem ini adalah apabila ia menggambarkan kebesaran tamadun dan teknologi orang Melayu. Gambaran mengenai Kota Langkasuka, penggunaan senjata pistol oleh Putera Negeri Pahang, pemakaian baju besi serta penggunaan meriam dikala perang cukup menarik untuk difikirkan bersama. Menurut Prof Datuk Dr Siti Hawa Salleh dalam "Forum Sejarah Realiti Kedah" yang telah diadakan pada 13 September 2006 yang kemudian, masih terdapat banyak lagi manuskrip bertulisan jawi tersimpan di dalam bilik kebal Raja Thailand hari ini, dan pembuat filem sejarah Thailand perlu merujuk kepada mereka terlebih dahulu semoga jalan dongeng sejarah bersamaan dengan kehendak mereka. Adakah masyarakat Melayu pada periode dahulu telah mencapai tingkat teknologi yang tinggi tetapi tidak diketahui oleh kita kerana materi-materi sejarah telah disembunyikan dan digelapkan? Benarkah persepsi umum yang menyampaikan tentera-tentera Kerajaan Melayu pada kurun dulu hanya berkeris dan bertombak sahaja dikala berperang? Atau apakah yang dipaparkan dalam filem tersebut hanyalah semata-mata imaginasi pengarahnya? Terpulang kepada persepsi pembaca untuk menilainya.
Apa pun, pembikinan kisah berbudaya Melayu di Thailand tidak terhenti selepas filem Queen of Langkasuka. Sebaliknya turut terbit drama mengenai Raja Kuning yang dilakonkan oleh Nikallaya Abdul Dulaya, seorang Melayu yang juga mantan Ratu Thailand/Dunia 2004 yang berasal dari wilayah Jala (Yala), selatan Siam. Walaubagaimanapun, drama ini tidak disiarkan di stesen televisyen negara kita. Adakah selepas ini, sejarah dan budaya Melayu Patani akan abadi dirampas dan menjadi milik Thailand?
0 Komentar